همیشه باید کسی باشه
تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمه...
باید کسی باشه
که وقتی صدات لرزید بفهمه....
که اگه سکوت کردی بفهمه....
کسی باشه که اگه سر درد رو بهونه کردی برای رفتن و نبودن بفهمه
که تو بهش احتیاج داری
بفهمه که درد داری
بفهمه که دلت برای چیز های کوچیکش تنگ شده
بفهمه که دلت برای قدم زدن زیر بارون
برای بوسیدنش ،برای یک آغوش گرم
تنگ شده است.
نظرات شما عزیزان:
|